Accordeon

Home Het Begin Accordeon Connection Op mijn werk De SVEM Thuis: Toen ! Thuis: Nu !

Ik kreeg les in het centrum van Amsterdam, boven een winkel op de Nieuwendijk: "De Vreng". Ze verkochten onder andere accordeons en gitaren en boven de winkel was een muziekschool gevestigd. 

Ik kreeg eerst een proefles van drie maanden. Ik begon toen ook met van mzuiekpapier af spelen. Na die drie maanden vond mijn leraar dat ik gevoel had voor accordeon en dat ik moest doorgaan met les nemen. En dat deed ik.

Bij De Vreng had ik echter les in een groep en mijn ouders vonden het beter dat ik privéles kreeg en een beetje dichter bij huis. Het was niet erg dichtbij, maar in ieder geval hoefden we niet meer de stad door met de accordeon.

Om naar "De Vreng" te gaan, namen we tram 13 van Slotermeer (waar we woonden) naar een halte vlakbij "De Dam" en dan liepen we over de Nieuwendijk naar de winkel van "De Vreng", dat nu niet meer bestaat.

Na de les nam mijn moeder me mee naar een kleine winkel waar ze ijs verkochten. Het was banketbakkersijs, gemengd met slagroom. Dit winkeltje, Van der Linde, bestaat nog steeds en ze verkopen nog steeds dat ijs en altijd als ik in Amsterdam ben, ga ik even naar Van der Linde voor een ijsje. Nog steeds even lekker !

Van der Linde
Toen ik privéles kreeg moest ik naar Geuzenveld, waar mijn leraar Frans van Norden woonde en les gaf. Ik heb het altijd prettig gevonden en had zo'n 8 jaar les van hem. Eerst ging mijn moeder mee, maar later ging de accordeon op de fiets en ging ik alleen.

Ik was dol op accordeon spelen, maar deed niet altijd precies wat op muziekpapier stond. Ik luisterde veel naar de radio - vooral Veronica en Radio Caroline - en probeerde na te spelen wat ik hoorde. Ik was Beatlefan en speelde dus ook de beatleliedjes.
Ik probeerde te spelen wat ik hoorde en merkte dat wanneer het op muziekpapier verscheen het nogal was vereenvoudigd. Dus speelde ik liever wat ik hoorde (ik ben nogal eigenwijs op dat gebied)

Op de lagere school hadden we een schoolorkest waarin ik ook speelde. De foto rechts is in de aula gemaakt van de Burgemeester de Vlugtschool in Slotermeer, Amsterdam, tijdens een uitvoering.

Op de foto beneden speelde ik met een paar andere kinderen op een feestje van de kleuterschool die naast onze school lag. Ik ben natuurlijk dat kleine mannetje met de accordeon.

Niet onbelangrijk in mijn muzikale "carière" was het zingen. Richard Vries (de jongen naast de twee meisjes) en ik vormden een duo en we zongen op school en voor onszelf - liedjes als "When the Saints" - en de foto's hieronder zijn van een school optreden. Ik zong altijd tweede stem, maar toen een derde persoon mee ging doen, Jan Willem Pieterson, die ook gitaar speelde, wilde Richard de tweede stem doen. "OK",zei ik, "dan doe ik de derde stem". En dat ging nog goed ook !

De foto's hieronder zijn gemaakt tijdens een school optreden, waarschijnlijk in de zesde klas. 
De andere accordeonist is een onderwijzer. Waarschijnlijk meester de Jong.

Na de lagere school ging ik naar de VGLO en daarna de MULO. In die tijd kocht ik een nieuwe accordeon van mijn accordeon leraar. Hij had deze gekocht tijdens een bezoek aan een accordeonfabriek in Italië. De grootte van een accordeon wordt meestal aangegeven met het aantal bassen en ik ging dus over van een 80-basser naar een 120 basser.

Het was een mooi instrument. Ik heb het nog steeds dus heb ik er een foto van gemaakt. Ik heb er zelfs nog even op gespeeld, maar gauw weer gestopt, want de toetsen zijn erg klein en dat ben ik niet meer gewend. Het verbaasde me wel dat het geluid en de stemming nog steeds goed was.
 

In 1965, organiseerde mijn accordeonleraar een leerlingen uitvoering. Hier presenteerde hij zijn leerlingen van Amsterdam, Aalsmeer, Badhoevedorp en Hoofddorp.

Ik wilde de tango van Malando, Olé Guapa, spelen, maar die speelde iemand anders al. Dus koos ik Guapita, ook een tango van Malando. Malando's echte naam was Arie Maasland maar kreeg grote bekendheid als "Malando met zijn tango-rumba orkest". Ik koos "Tanzende Finger", van Hans Gerlach, als tweede lied.

Ook in 1965 introduceerde mijn accordeon leraar mij aan Hans Meeuwig uit Hoofddorp (waar ook de leerlingen uitvoering was). Hans was drummer die een accordeonist zocht voor een circus-trio. Nee, niet als clowns, maar als het "circus-orkest" om de verschillende optredens muzikaal te begeleiden. Het was een kindercircus en ik vond het erg leuk om te doen, 4 of 5 jaar lang.


Het trio heette "The Hikers",
met Hans Meeuwig, drums, Wim de Groot, gitaar en ik op accordeon.

Accordeon (2)