|
Ik kreeg les in het centrum van Amsterdam, boven een
winkel op de Nieuwendijk: "De Vreng". Ze verkochten onder
andere accordeons en gitaren en boven de winkel was een muziekschool
gevestigd. Ik kreeg eerst een proefles van drie maanden. Ik
begon toen ook met van mzuiekpapier af spelen. Na die drie maanden vond
mijn leraar dat ik gevoel had voor accordeon en dat ik moest doorgaan
met les nemen. En dat deed ik.
Bij De Vreng had ik echter les in een groep en mijn ouders vonden het
beter dat ik privéles kreeg en een beetje dichter bij huis. Het was
niet erg dichtbij, maar in ieder geval hoefden we niet meer de stad door
met de accordeon. |
Om naar "De Vreng" te gaan, namen we tram 13
van Slotermeer (waar we woonden) naar een halte vlakbij "De Dam"
en dan liepen we over de
Nieuwendijk naar de winkel van "De Vreng", dat nu niet meer
bestaat.
Na de les nam mijn moeder me mee naar een kleine winkel waar ze ijs
verkochten. Het was banketbakkersijs, gemengd met slagroom. Dit
winkeltje, Van der Linde, bestaat nog steeds en ze verkopen nog steeds
dat ijs en altijd als ik in Amsterdam ben, ga ik even naar Van der Linde
voor een ijsje. Nog steeds even lekker !
|
|
|
Toen ik privéles kreeg moest ik naar Geuzenveld, waar
mijn leraar Frans van Norden woonde en les gaf. Ik heb het
altijd prettig gevonden en had zo'n 8 jaar les van hem. Eerst ging mijn
moeder mee, maar later ging de accordeon op de fiets en ging ik alleen. Ik
was dol op accordeon spelen, maar deed niet altijd precies wat op
muziekpapier stond. Ik luisterde veel naar de radio - vooral Veronica en
Radio Caroline - en probeerde na te spelen wat ik hoorde. Ik was
Beatlefan en speelde dus ook de beatleliedjes.
Ik probeerde te spelen wat ik hoorde en merkte dat wanneer het op
muziekpapier verscheen het nogal was vereenvoudigd. Dus speelde ik
liever wat ik hoorde (ik ben nogal eigenwijs op dat gebied) |
Op de lagere school hadden we
een schoolorkest waarin ik ook speelde. De foto rechts is in de aula
gemaakt van de Burgemeester de Vlugtschool in Slotermeer, Amsterdam,
tijdens een uitvoering. Op de foto beneden speelde ik met een paar
andere kinderen op een feestje van de kleuterschool die naast onze
school lag. Ik ben natuurlijk dat kleine mannetje met de accordeon. |
|
Niet onbelangrijk in mijn muzikale "carière" was het zingen.
Richard Vries (de jongen naast de twee meisjes) en ik vormden een duo en we
zongen op school en voor onszelf - liedjes als "When the Saints" - en
de foto's hieronder zijn van een school optreden. Ik zong altijd tweede stem,
maar toen een derde persoon mee ging doen, Jan Willem Pieterson, die ook gitaar
speelde, wilde Richard de tweede stem doen. "OK",zei ik, "dan doe
ik de derde stem". En dat ging nog goed ook !
De foto's hieronder zijn gemaakt tijdens een
school optreden, waarschijnlijk in de zesde klas.
De andere accordeonist
is een onderwijzer. Waarschijnlijk meester de Jong. |
|
|
|
Na de lagere school ging ik naar de VGLO en daarna de
MULO. In die tijd kocht ik een nieuwe accordeon van mijn accordeon
leraar. Hij had deze gekocht tijdens een bezoek aan een accordeonfabriek
in Italië. De grootte van een accordeon wordt meestal aangegeven met
het aantal bassen en ik ging dus over van een 80-basser naar een 120
basser.
Het was een mooi instrument. Ik heb het nog steeds dus heb ik er een
foto van gemaakt. Ik heb er zelfs nog even op gespeeld, maar gauw weer
gestopt, want de toetsen zijn erg klein en dat ben ik niet meer gewend.
Het verbaasde me wel dat het geluid en de stemming nog steeds goed was.
|
In 1965, organiseerde mijn accordeonleraar een
leerlingen uitvoering. Hier presenteerde hij zijn leerlingen van
Amsterdam, Aalsmeer, Badhoevedorp en Hoofddorp.
Ik wilde de tango van Malando, Olé Guapa, spelen, maar die speelde
iemand anders al. Dus koos ik Guapita, ook een tango van Malando.
Malando's echte naam was Arie Maasland maar kreeg grote bekendheid als
"Malando met zijn tango-rumba orkest". Ik koos "Tanzende Finger",
van Hans Gerlach, als tweede lied.
|
|
Ook in 1965 introduceerde mijn accordeon leraar mij aan Hans Meeuwig uit
Hoofddorp (waar ook de leerlingen uitvoering was). Hans was drummer die een
accordeonist zocht voor een circus-trio. Nee, niet als clowns, maar als het
"circus-orkest" om de verschillende optredens muzikaal te
begeleiden. Het was een kindercircus en ik vond het erg leuk om te doen, 4 of
5 jaar lang.
Het trio heette "The
Hikers",
met Hans Meeuwig, drums, Wim de Groot, gitaar en ik op accordeon.
|
|
|