Theo
Rijsdijk, Fred de Beer en ik
waren de eersten die gingen werken in de nieuwe studio: SVEM, Studio voor
Verbosonica en Electronische
Muziek. In 1983 begonnen
we met plannen en in januari
1984 was de studio er. Het
was gelokaliseerd in de voormalige
VARA-studio, studio 2, een historische
plek, want het was de eerste
studio in Hilversum die speciaal voor radio doeleinden werd gebouwd. Het werd geopend in 1932. En in
1984 werd het de SVEM stduio,
de modernste studio in Hilversum. Hoewel de mengtafel wel wat oud
was.
De SVEM begon dus in january 1984. Ad Visser,
de bekende producer die veel
voor de AVRO heeft betekend, was de eerste die in
de studio ging werken, op
uitnodiging van het NOB overigens.
Cees Stolk
was de musicus die met Ad samenwerkte
- eigenlijk deed hij alle muziek - en ik was de technicus. Dat jaar werkten
collega Fred de Beer en ik
ook met Konrad Boehmer, componist van
"serieuze" muziek.
Middelpunt
van de studio was de CMI Fairlight IIx, een fantastische
machine, maar erg duur.
Verder hadden we vocoders, synthesizers, Linn Drum
en allerlei appratuur voor effecten. Maar de eerste tekeninen van de komende economische maatregelen waren voor ons al feit. Eén miljoen gulden was er gereserveerd voor de SVEM. De eerste
100.000 was uitgegeven om
VARA Studio 2 vrij te maken voor de SVEM, dus bleef er
900.000 gulden voor voor
apparatuur. Het eerste
jaar mochten we 100.000
uitgeven voor de periode 1983.
|
|
Met de Fairlight en andere syntheziers was de 100.000 al gauw
geïnvesteerd. Dus voor het komende jaar 1984 konden we een deel van de 800.000 uitgeven, bijv. voor een nieuwe en betere mengtafel. Mis! Er werd ons
medegedeeld dat er geen geld meer was.. Het bedrag van
800.000 gulden was geschrapt, voordat de SVEM zelfs geopend was.
|
|
In 1983 kwam de Yamaha DX7 uit. Wij konden die niet kopen, dus
kocht ik er zelf een
in 1984 en als ik in de
SVEM werkte, nam ik die van mij mee. Ik heb
de DX7 zowel voor de productie van Ad Visser gebruikt als voor mijn eigen
opdracht.
Een van de programma's
die ik erg graag deed,
was "de Taalshow". Ik
ben geïnteresseerd in talen en daar ging deze "show"
over: Taal. Toen het programma de naam veranderde in "Wat een taal", wilden ze ook
een andere tune hebben en mij werd gevraagd die te schrijven en te spelen. Ik
ging akkoord, omdat ik al een
idee op de plank had.
|
De eerste
dag dat ik de studio indook, besloot ik om een
gedeelte van de tune te
schrijven middels MCL, Music
Composition Language. Het is een
manier om muziek te noteren
in de Fairlight, die het dan
weer in MIDI omzet. Het
duurde een eeuwigheid en ik heb het later eigenlijk niet meer gebruikt. Dus een deel
van de tune is gedaan door het in Fairlight in te programmeren, maar het meeste van de begintune werd gewoon ingespeeld door mij op de
16-sporen recorder, die op de foto hier is te zien. (Ik heb
de band nog steeds, maar
niets om het op af te spelen!).
(Klik
op de foto links om de hele tune te beluisteren).
|
Natuurlijk
is een dergelijke lengte (2'32") veel te lang voor
een radiotune. Maar het is zo opgebouwd dat het eenvoudig is om erin te knippen
en er allerlei verschillende lengtes van te maken. Ik heb
ook werkelijk een band gemaakt met deze tune in allerlei verschillende lengtes.
Daartoe moest ik een ook
nog hetzelfde einde van de tune opnemen in een andere toonsoort, omdat de tune onderweg ook nog een van toonsoort verandert.
Deze tune werd gebruikt voor het einde van het programma. Voor de begintune moest ik nog
wat doen met stemmen.
(klik op de foto rechts om de begintune te horen)
|
|
Maar ik maakte nog een
tune voor dit programma, gedacht als tussentunetje. Voor dit tunetje
gebruikte ik Fairlights "Rhythm Sequencer". De foto hieronder laat zien hoe deze eruit ziet.
Als je op de foto klikt hoor je ook dit tunetje.
Het werd later zelfs de begintune van het programma, toen "Wat een Taal" werd ingekort van 1 uur tot 30 minuten, dus was er geen
tijd meer te verliezen met tunetjes.
De SVEM nam
veel tijd in beslag, want we waren er voor de klanten
en bleven vaak hangen tot lang nadat de klanten weg waren. Maar
ik deed naast de SVEM ook nog hoorspelen
en allerlei andere programma's - 6 dagen in de
week was vrij gewoon. En
de werktijden waren nu ook niet bepaald
regelmatig, vaak langer dan 10 uur en als ik
drie klusjes op een dag moest doen zaten er
gewoonlijk zo'n 12 uur tussen naar
werk gaan een weer thuis
komen. (en dat bij een woon-werk
afstand van 30 minuten).
En ik werkte natuurlijk ook in de weekenden (2 of 3 per maand), draaide nachtdiensten en vroegdiensten (5:30 am) en late diensten
(tot 1:00 am) waren ook normaal. Maar we klaagden niet, want die uren werden uiteindelijk
ook gecompenseerd. dus vier dagen
vrij achter elkaar, zonder vrije dagen op te hoeven nemen
kwam ook voor.
Maar er waren maar drie
personen die in de SVEM werkten,
dus kregen we er al gauw een
paar man bij: Joost Brands en John van Waes.
Joost was (en is) componist,
net als ik, en had ook eigen synthesizers en John
van Waes werkte ook met de ARP synthesizers en deed hoorspelen.
|